Film: Letters to God

Vandaag was ik eens aan het denken over dit thema en toen moest ik plots denken aan de film 'Letters to God'. Ik heb deze film namelijk een tijdje geleden gezien en die had mij toen heel erg geraakt. Ik heb nog nooit zoveel zakdoeken moeten gebruiken bij een film, als bij deze. De thematiek van de film past bovendien ook zeer goed bij het thema 'Mens & lijden'. Vandaar dat ik deze film even wou vermelden. Je ziet heel mooi in de film hoe de personages allemaal op een verschillende manier omgaan met het lijden. Tyler, een jongen die kanker heeft gaat op een heel speciale manier om met zijn lijden en raakt hierdoor alle mensen in zijn omgeving. Hij schrijft namelijk brieven naar God waarin hij allerlei dingen vraagt voor de mensen in zijn omgeving. Zo vraagt hij bijvoorbeeld of Hij zijn mama weer gelukkig wil maken.

Zoals ik al zei gaan de personages op verschillende manieren om met hun lijden. De mama en de broer van Tyler zijn voornamelijk boos op God, omdat Tyler ziek is. Ze vinden het niet eerlijk omdat ze nog niet zo lang geleden hun man / vader verloren hebben. De nieuwe postbode Brady ontvlucht zijn lijden dan weer, maar wanneer hij Tyler leert kennen, komt hier geleidelijk aan verandering in.

De film is dus een echte aanrader! Hier heb je alvast de trailer.

Video: Voedselproductie XXL

Vorig jaar had ik voor Aardrijkskunde een leerkracht die heel erg begaan was met het milieu. Zo had hij zelfs enkele jaren terug met zijn klas deelgenomen aan een wedstrijd om naar Antarctica te mogen. Ze hebben die wedstrijd toen gewonnen en zo ging hij dan de komende winter naar Antarctica. Hij had daar veel bijgeleerd en probeerde ons dan ook nog meer aan te sporen om ons in te zetten voor het milieu. Zo liet hij ons ook in 1 van de lessen een video zien op vimeo. Het waren beelden rond de voedselproductie. Die video had mijn ogen geopend. Ik wist namelijk niet dat dit op zo een grote schaal gebeurde. Daarom wil ik graag deze video ook eens met jullie delen. Hopelijk opent het jullie ogen ook. Of zijn ze al geopend?

Link: SAMARA food sequence

Joan Osborne - One of us

Dit liedje past eigenlijk zeer goed bij het thema 'Mens & zingeving'. De zangeres, Joan  Osborne, zingt namelijk in het liedje over God. Ze vraagt zich af wat we zouden doen als God één van ons was. Zouden we hem herkennen als hij gewoon iemand op de bus was? Wat zou je hem vragen als je één vraag mocht stellen? Vervolgens vraagt ze zich ook af hoe Hij er dan uit zou zien.

Het is een zeer mooi liedje en ik kan mij persoonlijk goed vinden in de vragen. Wanneer ik nadenk over God zijn dat namelijk de soort vragen dat ik mijzelf ook stel.

Waar bevind ik mij op vlak van ecologie?

Als je mijn vorige berichten gelezen hebt, dan weet je al dat ik vind dat de mens dringend anders moet omgaan met de natuur. Ik dus misschien al veel preken gegeven, maar ik meen wel wat ik zeg. Ik heb namelijk altijd al veel bewondering gehad voor de natuur. De natuur is iets prachtigs en uniek en het is eigenlijk een schande dat wij deze 'diamant' aan het vernielen zijn. Ik geef eerlijk toe, ik ben niet zo'n persoon die iedere dag een stevige wandeltocht maakt in de natuur of die allerlei planten onderzoekt. Ik geniet liever rustig eens kort van de natuur op de zeldzame momenten dat ik er tijd voor heb. Dat zorgt er dan ook voor dat ik extra verwonderd ben en extra geniet wanneer ik een zeldzaam stukje natuur te zien krijg, zoals een berg of een waterval.

Ondanks dat ik niet zo'n 'natuurmens' ben, heb ik toch veel respect voor onze natuur. Ik vind het dan ook jammer dat deze zo uitgebuit wordt door ons. We hebben onze natuur nodig voor zowat alles, maar toch staan we daar niet bij stil. Vroeger was ik echter ook zo. Ik was onwetend en was gefascineerd door alle nieuwe 'snufjes' die uitkwamen. Nu ben ik ouder en gelukkig ook wijzer -denk ik toch-. Ik besef nu dat deze 'snufjes' ergens van gemaakt moeten worden en dat dit vaak nadelig is voor onze natuur. Ik ben dan ook blij dat wij er thuis toch wel aandacht aan besteden. Zo hebben we een groot aantal zonnepanelen, leggen we de vaatwasser pas aan wanneer hij voldoende vol zit,  proberen we af en toe gebruik te maken van het openbaar vervoer, gebruiken we spaarlampen, gebruiken we zeer veel groenten die de grootouders zelf kweken,... Vandaar dat mijn ecologische voetafdruk dan ook kleiner is dan de gemiddelde Belg en daar ben ik blij om. Natuurlijk is mijn ecologische voetafdruk van 3 hectare bijlange nog niet perfect. Zo gebruiken we bijvoorbeeld onze auto dagelijks, ook voor kleine afstanden, eten we dagelijks vlees of vis, kopen we producten uit andere landen, ... Ook ik moet dus nog werken aan mijn ecologische voetafdruk, maar dat ga ik dan ook proberen doen.

Hopelijk doe jij mee en ga je net zoals ik aan je ecologische voetafdruk proberen werken! Of ben jij al zeer goed bezig op vlak van ecologie? Laat het mij gerust weten! Waarschijnlijk kan ik er nog veel van leren.

Tim Jackson: An economic reality check

In 'An economic reality check' houdt prof. Tim Jackson een pleidooi voor een overgang naar een ander economisch model. Volgens hem zitten we namelijk in een soort val. We putten onze voorraden uit, kappen regenwouden en veranderen het klimaat. Dat systeem zouden we eigenlijk moeten dumpen, maar dat is juist het dilemma. We zitten in een dilemma van groei; we kunnen er niet mee leven, maar ook niet zonder. Een moeilijke keuze dus: dump het systeem of verniel de planeet. Toch is Jackson er van overtuigd dat we eigenlijk geen keuze moeten maken. We moeten gewoon de koolstofuitstoot verminderen. Hij ondersteunt zijn pleidooi dan ook met een aantal argumenten.

1) De koolstofintensiteit van de economische groei moet verminderen.

Ten eerste haalt hij de koolstofintensiteit van de economische groei aan. De koolstofintensiteit van de economische groei voor de economie nu ligt rond de 770 gram koolstof. Volgens Jackson zou die in 2050 nog slechts 6 gram mogen bedragen. Er moet dus een 130-voudige verbetering zijn op een korte tijd. Als we de huidige economie behouden, zal dit duidelijk niet haalbaar zijn. Een eerste reden dus om de economie te veranderen. Tenzij je de aarde helemaal wil vernielen, maar dat zou niet eerlijk zijn tegenover onze kinderen.

2) Investeren moet anders worden.

In de huidige economie investeren we eigenlijk op de verkeerde manier. Investeren moet neerkomen op het beschermen en onderhouden van de ecologische activa waar onze toekomst op berust. We moeten dus investeren in lage-koolstoftechnologieën en infrastructuren. In feite moeten we dus investeren in het idee van een zinvolle welvaart. Zo streven we immers naar een welvaart die meer zinvol en minder materialistisch is. Wanneer we nu aan 'welvaart' denken, krijgen we namelijk het beeld van de materialistische welvaart voor ogen. Welvaart is echter veel meer dan dat. Het gaat ook om sociale en psychologische doelen, zoals familie, vriendschap en deelnemen aan het maatschappelijk leven. We moeten dus ook investeren in ontmoetingsplaatsen; gemeenschappelijke plaatsen. Een investering is immers een "relatie tussen het heden en de toekomst", om het in de woorden van Jackson te zeggen.

3) We hebben verantwoordelijkheden.

We hebben de verantwoordelijkheid om te zorgen voor de mensen die arm zijn. We hebben de verantwoordelijkheid om te zorgen voor de groei. We hebben de verantwoordelijkheid om te zorgen voor onze planeet. We hebben dus vele verantwoordelijkheden en we kunnen deze enkel volbrengen als de welvaart niet langer gebaseerd is op de groei.

We moeten de natuur van de mens dus niet veranderen. We moeten ook het kapitalisme niet omverwerpen. Het economisch model moet gewoon een doel krijgen. Het 'hart' van onze economie moet gewoon een realistischer beeld op wat het betekent om mens te zijn, bevatten. Alleen zo kan het economische systeem zinvol worden.

Besluit

Persoonlijk vind ik alle argumenten die Tim Jackson aanhaalt in dit pleidooi zinvol. Ik vind het dan ook zeer positief dat deze economie veel voordeliger is voor onze planeet. Nu zijn we immers bezig met onze ooit zo prachtige planeet kapot te maken. Jammer genoeg wil niet iedereen dit onder ogen zien en hierdoor wordt er nog niet voldoende aan gedaan. Dit heeft volgens mij te maken met het huidige economische model. Dankzij dit model hebben we namelijk allemaal het idee in ons hoofd dat het materialistische zeer belangrijk is. Akkoord, het heeft wel een zeker belang, maar de mens hecht er eigenlijk meer belang aan dan nodig. We hebben bijvoorbeeld het idee in ons hoofd dat we dankzij het materiële relaties kunnen aangaan en ons kunnen onderscheiden van de rest. Zolang we echter dit idee blijven hebben, zal er jammer genoeg niet veel veranderen aan het economische model. Ik vrees dan ook dat het nog héél lang zal duren voordat het economisch model van Jackson werkelijkheid wordt. Toch wil ik eindigen op een positieve noot, want ik vind wel dat er geleidelijk aan meer een meer mensen wakker geschud worden. Hiermee bedoel ik dat er steeds meer en meer mensen beginnen te beseffen dat er wel degelijk iets moet veranderen indien we het klimaat nog willen redden. We zijn dus op de goede weg!